روايه الفهد بقلم دودو محمد
المحتويات
يتفرج عليها ابتسمت ابتسامه خفيفه ودموعها نزلت منها وفى الوقت ده دخلت عليها مها
مليكه مسحت دموعها بسرعه
مها صاحيه من بدرى
مليكه نمت اول الليل وصحيت الفجر ومعرفتش انام تانى صليت وقعد اقراه فى المصحف
مها تقبل الله منك ياحبيبتى ومسكتها من ايديها وقالت تعالى يا مليكه اقعدى
مها انا مرضتش اسألك امبارح ايه اللى حصل علشان كان شكلك تعبان خالص ممكن بقى تقولى ايه اللى حصل ما بينك وبين فهد
مليكه دموعها نزلت منها وسكتت
مها اهدى يا مليكه انا مش بسألك علشان تعيطى بس انا عرفاكى لما تكون فى حاجه مزعلاكى
مليكه فهد يا مها كان بيخونى مع مرات اخوه
مليكه بدموع ايوه
مها طب هو اهانك ولا چرحك بكلمه
مليكه هو فى اهانه اكبر من كده يا مها جوزى خانى
مها طب وانتى زعلانه ليه ما انتى عارفه ان هو بتاع بنات من قبل ما تتجوزيه وبعدين يهمك فى ايه يخونك او لا هو انتى حبتيه
مليكه ل ل.لا طبعآ مش بحبه بس الخيانه اكتر حاجه ټجرح الوحده
مليكه مها م م.ماانتى عارفه اللى فيها وازاى اتجوزته
مها حتى دى واضح اوى كدبك فيها مش قادره تقنعى نفسك وتقنعينى انك پتكرهي فهد
مليكه
مها كملت كلامها وقالت يا مليكه لو انتى بتحبيه بجد روحى لجوزك وشوفى انتى قصرتى فى ايه من اتجاهه ايه السبب اللى خلاه يبص بره ويخونك اتكلمى معاه افهمي وخلى يفهمك واتمسكو ببعض العمر قصير مش حمل ضياع يوم واحد وانتو بعاد عن بعض مش هيتعوض صدقينى
باسم فارس
فارس ايوه
باسم انت مش ناوى تقولهم فى البيت اللى حصل لفهد
فارس مش عارف يا باسم خاېف على بابا لو قولتلهم بابا هيصمم يجى والدكاتره منعته من الحركه نهائى والحركه فيها خطوره عليه
فارس هشوف من امبارح ومروه مش مبطله رن عليا وانا مش عارف ارد عليها واقولها انا فين
باسم اتعصب لما سمع اسم مروه وقال فهد كنت عايز اقولك حاجه
فارس قول
باسم مروه مراتك وفى الوقت ده جه الدكتور وقطع كلام باسم
الدكتور يا جماعه حاولو بسرعه تتصرفو فى فصيلة ډم المړيض المړيض بيفقد حياته ومش لاقين الفصيله
فارس ازاى مش لاقينها ازاى مستشفى كبيره كده وميكونش فيها ډم لاى فصيله انا هعمل فيكم شكوى اهمال ده تسيب
الدكتور اهدا حضرتك بس فصيلة اخوك ندره جدآ وقليل جدآ اللى عنده فصيلة اخوك يعنى ده مش ذنبنا
باسم والعمل دلوقتى
فارس بعصبيه قعد يخبط بأيده على الحيطه ويقول يعنى ايه اخويه هيروح منى ده مستحيل اقبل بكده
باسم طب مفيش اى مكان يكون متوفر فيه الفصيله دى
الدكتور لو كان فيه كنا جبنها ومستنناش الوقت ده كله عن اذنكم هروح اشوف المرضه ومشى الدكتور
باسم طب مفيش حد عندكم فى العيله عنده نفس الفصيله
فارس للاسف لا
باسم انا التفكير عندى وقف هنعمل ايه دلوقتى لازم نتصرف ونجيب ډم لفهد بأى طريقه
فارس وانا زيك مش قادر افكر
باسم يارب حلها من عندك
فارس صح هى فين مراته من امبارح مشوفتهاش
باسم ها م م.مليكه متعرفش ان فهد عمل حاډثه
فارس ازاى يعنى محاولتش تتصل بي ولا مره
باسم فهد ومليكه حصلت ما بنهم مشكله امبارح ومليكه مشيت ومعرفش راحت فين
فارس هما لحقوا
باسم مش وقته يا فارس نطمن على فهد الاول وبعدين كل شئ يتحل
فارس يارب يا باسم يقومه بالسلامه
باسم يارب
فارس روح استريح شويه يا باسم من امبارح مقعدش ولا اكلت ولا نمت
باسم ولا هعمل حاجه من دى الا لما فهد يفوق
فارس لازم كل واحد يريح شويه علشان نقدر نصد على اللى جاى روح نام شويه وانا موجود
باسم مستحيل هبعد واسيب فهد انا موجود ومش ماشى
فارس دماغك نشفه
باسم فهد بالنسبه ليا اكتر من اخ يا فارس وياما وقف جمبى بعد مۏت مراتى ومسبنيش ولا لحظه انا لو ينفع كنت اديته عمرى كله ده صاحب عمرى
فارس فهد بطيبته وحنيته مغرق بيها الكل ربنا يشفى عنه يارب
وقعدو الاتنين على الكرسى اللى قصاد العنايه فى انتظار حل لمشكلة الډم
فى شقة اسر
كانت مى ومها قعدين مع بعض ومليكه فى اوضتها وفايزه فى المطبخ
وفى الوقت ده رن جرس الباب
مى بتقول مع صوت امها من المطبخ
افتحى الباب يا مى وبعدين قالت حفظت والله حاضر حاضر
وقامت فتحت الباب وكان مازن على الباب
مى ايوه
متابعة القراءة